Edukacja Ekologiczna FotoPLUS
Strzelecka Jedynka - PSP Nr 1
Gości online
Naszą witrynę przegląda teraz 8 gościXXII Górski Rajd Ekologiczny CEE |
![]() |
![]() |
Wpisany przez henryk mielcarz |
Wszystkim, którzy brali udział w naszym 22 Górskim Rajdzie Ekologicznym CEE w Bieszczadach - wielkie podziękowania! Jesteście WSPANIALI. Wszystkie zaplanowane trasy zaliczone. Pogoda dla WAS zmieniła plany - dużo słońca, wspaniałe widoki z połonin i z Tarnicy. Był to 10 rajd do Korony CEE. Są już pierwsi laureaci... Ile jeszcze KORON zdobędziecie w tym roku? W dniach 22 - 25 sierpnia 2019 roku turyści z Oddziału PTTK Centrum Edukacji Ekologicznej w Strzelcach Opolskich, po czterech latach wyruszyli znowu w Bieszczady. Ambitne plany udało się w pełni zrealizować dzięki wspaniałej pogodzie. Pierwszego dnia, po dotarciu do Cisnej, spędzono kilka chwil w kultowej karczmie Siekierezada, gdzie można się było rozkoszować bieszczadzkimi klimatami i wprowadzić w specyficzny nastrój tego obszaru Polski. Panorama z Połoniny Caryńskiej jest rozległa, z dobrze widocznym masywem Wielkiej Rawki, Połoniny Wetlińskiej i grupą najwyższych szczytów polskich Bieszczadów z Tarnicą i Haliczem. Nazwa połoniny pochodzi od nieistniejącej już wsi Caryńskie, która leżała u stóp połoniny. Jeszcze w okresie międzywojennym prowadzono tu intensywny wypas. Połonina Caryńska jest objęta ochroną w ramach Bieszczadzkiego Parku Narodowego. Z rzadkich w Polsce gatunków roślin na Caryńskiej Połoninie stwierdzono występowanie takich gatunków, jak: zaraza macierzankowa, tocja alpejska, turzyca dacka, tojad wschodniokarpacki i tojad bukowiński. Drugiego dnia zdobywano Tarnicę - najwyższy szczyt polskich Bieszczadów i województwa podkarpackiego, wznoszący się na krańcu pasma połonin, w grupie tzw. gniazda Tarnicy i Halicza. Należy do Korony Gór Polski. Szczyt Tarnicy wznosi się ponad 500 m nad dolinę Wołosatki i wyróżnia się osobliwą sylwetką. Od sąsiedniego masywu Krzemienia grzbiet (faktycznie zwornikiem jest Tarniczka) oddzielony jest głęboką Przełęczą Goprowską, natomiast z Szerokim Wierchem łączy się charakterystyczną, ostro wciętą w grzbiet przełęczą o wysokości 1275 m n.p.m., od której pochodzi nazwa góry (w języku rumuńskim słowo „tarniţa” oznacza siodło, przełęcz). Wąski, ostry, nieco wydłużony grzbiet góry, z dwoma wyraźnymi wierzchołkami (1346 i 1339 m n.p.m.), wyścielają złomiska skał i zdobią bruzdy naturalnych zagłębień, a także resztki wojennych okopów. Z południowej strony opada w dół wysoka skalna ściana, a niżej rozścielają się wielkie pola kamiennego rumoszu. Na głównej kulminacji znajduje się punkt geodezyjny. W 1987 na szczycie ustawiono 7-metrowy krzyż, upamiętniający – wraz z wmurowaną tablicą – pobyt ks. Karola Wojtyły. Trzeciego dnia wyruszono na Połoninę Wetlińską - masyw o kilku wierzchołkach, a jego kontynuacją jest góra Smerek oddzielona przełęczą M. Orłowicza. Południowo-zachodnie stoki masywu są krótkie i stromo opadają w dolinę Wetlinki, zachodnie do doliny Prowczy i Nasiczniańskiego Potoku, natomiast północno-wschodnie przechodzą w długie grzbiety, które łagodnie opadają ku bardziej odległej dolinie Sanu. Poprzez Przełęcz Wyżną masyw Połoniny Wetlińskiej łączy się z Działem. Kulminacje Połoniny Wetlińskiej to: Roh, 1255 m, Osadzki Wierch, 1253 m, Hasiakowa Skała, 1228 m, Hnatowe Berdo, 1187 m, Szare Berdo, 1108 m. Większa część masywu znajduje się na obszarze Bieszczadzkiego Parku Narodowego. W sobotnią noc grała dla nas wyjątkowa grupa "Jeszcze osiem godzin"... Czwartego dnia rajdu wyruszono w drogę powrotną, podczas której odwiedzono Solinę i Sanok. Podczas rajdu odbył się konkurs fotograficzny, przyznano kolejne punkty do GOT, a Grand Prix Rajdu zdobyła Anna Kaczmarek. Zapraszamy na kolejne nasze rajdy... |